Cardamom gebergte

Het Cardamomgebergte strekt zich uit langs het zuidoosten van de provincie Koh Kong aan de Golf van Thailand naar het Veal Veng district in Pouthisat provincie. Het gebergte wordt uitgebreid naar het zuidoosten door het Damreigebergte (Olifantgebergte). Het hoogste punt van het Cardamomgebergte is Phnom Aural met een hoogte van 1813 meter. Dit is meteen ook de hoogste berg van Cambodja. In Chanthaburi Provincie in het noordwesten van Thailand verschijnt het gebergte ook als de 'Soi Dao Mountains' (Khao Soi Dao) en als 'Chanthaburi Range' op sommige geografische kaarten.

Het dichte tropische regenwoud heerst op de natte westelijke hellingen waar jaarlijks zo'n 3,800 tot 5,000 mm neerslag valt. Op andere bergachtige plaatsen als het oosten van Cambodja valt jaarlijks gemiddeld zo'n 1.000 tot 1.500 mm. Op de oostelijke hellingen van het Cardamomgebergte wordt peper nog steeds commercieel geteeld.

In het gebergte zijn tal van plekken ontdekt waar 15e tot 17e-eeuwse keramische potten of urnen van zo'n 60cm hoogte staan. Ook zijn er doodskisten aangetroffen op afgelegen en moeilijk bereikbare plekken zoals natuurlijke richels en kloven. De potten werden in de bergwand begraven tijdens begrafenisrituelen van de bergvolken. Plaatselijke legenden suggereren dat de botten en overblijfselen van Cambodjaanse royalty zijn.

Het Cardamomgebergte werd na het door de Vietnamezen verdreven Rode Khmer regime een bolwerk van de Rode Khmer. Het gebied was bezaaid met Rode Khmer milities die door het machtige Vietnamese leger tegen de Thaise grens aan verdreven werden. Vanuit hier werd munitie en andere steun ontvangen van de comminustische Chinese broeders aan de Thaise kant van de grens. Ook veel vluchtelingen kwamen in het gebergte terecht.

Sinds enkele jaren komt het toerisme in het gebied langzaam op gang. De meeste toeristen komen af op het plaatsje Chi-Pat in het hart van het Cardamongebergte. In 2008 werd hier het "Wildlife Alliance" gestart met een "community-based" ecotoerisme programma. Het gaf zichzelf de naama "poort tot het Cardamomgebergte". Hoewel het aantal toeristen per jaar gestaag groeid is het aantal toeristen nog klein te noemen. Zeker als je het vergelijkt met de hoeveelheden toeristen die op Angkor Wat of de Killing fields afkomen. Tegenwoordig zijn er meerdere natuurorganisaties werkzaam in het gebied zoals Conservation International, Fauna en Flora International en het WWF.

Ecologie

Indochinese tijger Deze relatief geïsoleerde bergen vormen nu een belangrijke tropische vochtige loofbos ecoregio. De Cardamom vochtige bossen ecoregio. Het gebied is een van de grootste en nog grotendeels onontgonnen bossen in Zuidoost-Azië. Het gebied wordt gescheiden van andere regenwouden in de regio door het grote Khorat plateau in het noorden. Het Vietnamese eiland Phu Quoc voor de kust van Vietnam heeft vergelijkbare vegetatie en is ook opgenomen in de ecoregio. Het eiland behoorde ooit toe aan Cambodja. Het grootste deel van het gebied is bedekt met groenblijvende regenwoud met een ander soort dikke evergreens boven de 700m en de gebieden van dwergconifeer Dacrydium elatum bos op de zuidelijke hellingen van de Olifant-gebergte en een oppervlakte van Tenasserim Pine gedomineerd bos op de Kirirom plateau. Hopea pierrei, een bedreigde luifel boom zeldzaam elders, is relatief overvloedig in het Cardamom-gebergte. Andere angiosperm boomsoorten zijn Anisoptera costata, Anisoptera glabra, Dipterocarpus costatus, Hopea odorata, Shorea hypochra, Caryota urens en Oncosperma tigillarium. Andere coniferen behoren Pinus kesiya, Dacrycarpus imbricatus, Podocarpus neriifolius, P. pilgeri en Nageia wallichiana. Fauna Het vochtige klimaat en de ongerepte natuur van de rotsachtige berghellingen lijkt te hebben toegestaan ​​een rijke verscheidenheid aan wilde dieren te gedijen, hoewel de kardemom en Elephant Bergen slecht worden onderzocht en de wilde dieren die wordt verondersteld om hier te zijn moet nog worden gecatalogiseerd. Ze worden verondersteld om de thuisbasis van meer dan 100 zoogdieren, zoals de Indische civetkat en Banteng vee, en vooral de bergen zijn gedacht te schuilen minstens 62 bedreigde diersoorten en 17 bedreigde bomen, velen van hen endemisch naar Cambodja. Onder de dieren zijn veertien bedreigde soorten zoogdieren, waaronder de grootste bevolking van de Aziatische olifant in Cambodja en mogelijk het geheel van Indochina, hoewel dit nog moet bewijzen door onderzoek. Andere zoogdieren, waarvan vele worden bedreigd, onder meer Chinese tijger, Betrokken Luipaard (Pardofelis nebulosa), Dhole (een wilde hond) (Cuon alpinus), Gaur (Bos gaurus), Banteng (Bos javanicus), de betwiste Kting Voar (Pseudonovibos spiralis ), Maleise Zon draagt, Borneo Gibbon (Hylobates pileatus), Sumatraanse Serow (Capricornis sumatraensis), Sunda Pangolin en de Niviventer tenaster. Er zijn minstens 34 soorten amfibieën, drie van hen beschreven als nieuwe soorten aan wetenschap van hier. De rivieren zijn de thuisbasis van zowel de Irrawaddy en bultrug dolfijnen en zijn de thuisbasis van enkele van de laatste populatie op aarde van de zeer zeldzame Siamese krokodillen en de enige bijna uitgestorven Batagur baska of koninklijke schildpad die nog in Cambodja. Terwijl de bossen zijn habitat voor meer dan 450 vogelsoorten, de helft van Cambodja totaal waarvan er vier, de Siamese bospatrijs, Lewis Silver Pheasant (Lophura nycthemera lewisi), de kardemom pauw (Pavo bokorensis) en de Siamese Partridge (Arborophila diversa) zijn endemisch in deze bergen. Een reptielen en amfibieën onderzoek leidde in juni 2007 door Dr Lee Grismer van La Sierra University in Riverside, Californië, VS en de natuurbeschermingsorganisatie Fauna en Flora International ontdekt nieuwe soorten, zoals een nieuwe Cnemaspis gekko, C. neangthyi. ] Beschermde gebieden De menselijke bevolking van de kardemom Mountain Range hoewel zeer klein is zeer slecht. Bedreigingen voor de biologische diversiteit van de regio zijn habitatverlies als gevolg van illegale houtkap, dieren in het wild stroperij, en bosbranden veroorzaakt door slash-and-burn landbouw. Terwijl de Cambodjaanse bossen zijn redelijk intact, heeft de sectie in Thailand zwaar getroffen. Ongeveer een derde van de ecoregio is aangewezen als beschermde gebieden, maar het niveau van actieve bescherming in alle parken in de bergen is bekritiseerd.