Het Angkor rijk

Angkor ontwikkelde zich tot een machtige stad met een cultuur van een hoge beschaving. Er waren in Angkor kilometers lange irrigatiekanalen aangelegd evenals gigantische waterbasins die het regenwater in de regenperiode moesten opvangen zodat de bevolking in de droge periode ook voorzien was van voldoende water. Naar schattingen die gebasseerd zijn op opgravingen rond Angkor Wat bestond de agglomeratie Angkor uit zo`n miljoen inwoners. Voor die tijd (rond 1000 na Christus) was het de grootste stad op aarde. Groter dan Londen in die zelfde periode.

De stichting van Angkor begon rond het begin van de 9e eeuw. De aanleiding van de stichting was een prins die na zijn gevangenschap op Java terugkeerde naar zijn thuisland en daar zichzelf heerser verklaarde van een onafhankelijk koninkrijk, onder andere van de twee chenla`s. De prins genaamd Jayavarman II, eerde de Hindoegod Shiva en benoemde zichzelf tot god-koning (devaraja). Na Jayavarman II heersten nog 25 koningen over het Angkorrijk.

De opvolgers van Jayavarman II bouwden de grote tempels die nu nog rond Siem Reap en verderop rond Kampong Thom te zien zijn. Er zijn meer den 1000 vindplaatsen van tempels en naar verwachting zijn er nog aanzienlijk meer die nog niet ontdekt zijn.

Een aantal koningen die een belangrijke bijdrage hebben geleverd aan het Angkorrijk waren Suyavarman II en Jayavarman VII. Suyavarman II bouwde de bekendste en grootste tempel, Angkor Wat, in het midden van de 12e eeuw. Jayavarman VII bouwde Bayon in Angkor Thom en nog enkele andere grote tempels. Hij was een echter boeddhist en dit uitte zich in het feit dat hij ook ziekenhuizen en rusthuizen in het koningkrijk liet bouwen. Hij was een van de weinige koningen die zich echt bekommerde over zijn volk. De andere koningen waren meer gefixeerd op het vergroten van hun koninkrijk en het bouwen van tempels.

Irrigatie en verdediging van Angkor

Omdat er veel mensen leefden in Angkor was het van groot belang dat de watertoevoer naar de stad goed geregeld was. Door de aanleg van vele kanalen en de grote waterreservoirs (barays), was dit goed geregeld. In het droge seizoen haalde men water uit de immense reservoirs (oostelijke en westerlijke baray) en in de regenperiode werden deze reservoirs aangevulde via de irrigatiekanalen.

De verdediging van de hoofdstad van het Khmerrijk (de stad Angkor), werden grote muren om de stad heengebouwd met daarin grote toegangspoorten. Om sommige tempels en om de stad werden grote grachten aangelegs van zo`n 100 meter breedte. In de grachten werden krokodillen uitgezet zodat vijanden of binnendringers die de stad binnen wilden vallen weining kans hadden.

Het Khmerrijk kende zijn hoogtijdagen in de 12e eeuw. Grote delen van Vietnam, Thailand, vrijwel geheel Laos en kleine delen van Myanmar en Maleisie maakten deel uit van het rijk. Op de muren van tempels als Angkor Wat en Bayon kan je zeer mooi reliefen vinden waarom grote veldslagen staan afgebeeld en zo het verhaal van de Khmer en Angkor vertellen.

Het einde van Angkor

Het is niet geheel zeker waardoor Angkor is gevallen. De meeste historici denken dat het te maken heeft met de sterke opkomst van enkele koninkrijken in Thailand die voorheen contributie betaalden aan Angkor om de vrede in stand te houden. Op zeker moment heeft Angkor een aanval niet meer kunnen afslaan. Andere hostorici denken dat het te maken heeft met de overgang van het geloof. In het begin van Angkor was het Hindoesme de bovenliggende godsdienst. Later werde deze echter verdrongen door het (Theravada) Boeddhisme. Zodoende maakte het karstenstelsel (zoals we dat uit India kennen) en waarbij duidelijke verschillen in hierarchie zijn, plaats voor een geloof waarbij mensen gelijkwaardiger zijn en karma en meditatie een belangrijk aspect zijn.

Na het vallen van Angkor volgende een periode van vier eeuwen waarin Cambodja onderhevig was aan diverse grote oorlogen. Gevaren uit het koninkrijk van Ayutthaya maar ook van koninkrijen uit Myanmar (toen Birma) en Vietnam brachten Cambodja grote schade toe. Enkele provincies werden ingenomen en het had weinig gescheeld of Cambodja zoals we dat vandaag de dag kennen had niet bestaan.